şen haramiler: yolculuğun sonu

evet beyler...
başımız sağolsun.

napıyoruz şimdi?
gg mi diyoruz, devam mı?
can ve volkan karakterlerinin hayata döndürülme ihtimaline ne diyor, isterler mi? yoksa tadında mı bırakmak lazım?
bence bir şansı daha hakediyorlar. bir kere hayata dönmeyle boku çıkmaz gibi : ) o olayı da karaktere güzel katarsanız zevkli bile olabilir belki. zaten D&D'nin içinde olan bir şey (ubor az daha güçlü bi cleric olsa kendi kaldırabilirdi misal). greyhawkta da biliniyor ölenlerin geri gelebildiği, zor da olsa.

biraz bizim oyun dışı kararımız. boku çıkar mı çıkmaz mı?

ayrıca devam dersek nasıl edeceğiz?
ubor, latron devam etmek istiyor mu?
yeni karakter/oyuncu girecek mi gruba? girerse valost ve caleb döndüğünde (dönerse) onlar ne olacak?

ne diyonuz?

başımız sağolsun diyerek başlayayım ben de. valost'un ölümüyle ilgili daha diyecek şeylerim var, ufak ufak toparlıyorum onları. tam hislerimi de aslında son yazıyı yazdıktan sonra anlayacağım sanırım. zamanında bir şeyler yazmıştım, onları kaybetmek zorunda kaldım, engin biliyor. tekrar yazacağım ama.

normal, sağlıklı insanların frp'deki karakterleri öldüğü zaman bizim kadar kuyulara düşmediği aşikardır sanırım. ama can da ben de, aslında bir parçamızı kaybetmiş durumdayız. zamanla kendimizi telafi edeceğizdir diye umuyorum : )

oyunla ilgili olarak da birkaç ihtimal varmış gibi geliyor. biri latron, ubor ve yanlarına eklenen yeni haramilerle(benim ve can'ın oynatacağı) yollarına ve hassirak avına devam etmek şeklinde. bir diğeri de valost ve caleb'i geri kaldırmak için yeni maceralara girmek üzerine. bu ikinci ihitmalde volkan ve can olarak(çok can adına da konuşmayayım aslında ama tahminim o yönde) müdahil olmanın tat kaçırıcı bir yanı olduğunu düşünüyorum. valost ve caleb'i geri getirmek için volkan olarak çaba göstermek biraz yabancılaştırıyor beni mevzuya(belki de sağlıklı bir insan olmanın yolu o yabancılaşmadır ama gözüm yok pek).

şöyle bir öneri getireyim, ki mert hariç aramızda da konuştuk ama bir karara bağlayamadık. ben burdan somutlaştırayım; eğer isterlerse ubor ve latron, sevgili arkadaşlarını hayata geri döndürmek için bir maceraya girsinler. uğraşsınlar. ben ilk aşamada, şu boklu sarmaşıklı, yosunlu dünyada onların yanında olmak adına karl(amiral)'ı canlandırabilirim gerekirse. ordan kurtulduktan sonra da engin'e co-diyemlik ya da küçük npclik yapabilirim. hiçbir şey yapmasam ev sahipliği yaparım, oyunları bizde oynarsınız. mümkünse, tekrar valost hayata geri dönsün isterim. bu nasıl bir macera olur, ne kadar zorlu olur, canım ubor ve latron o yollarda neler çekerler bilemiyorum. bir yandan aslında tamamen kendi kendilerine karar vermeleri gereken bir konu. bize olan sevgilerini zaten biliyoruz, ondan şüphemiz yok. greyhawk'a olan borçları daha ağır basabilir ya da bu yolda can verdiğimizi düşünüp oraya hassirak'a iyice bilenebilirler. tamamen kendi kararları. valost geri dönerse ne yaparım onu da bilemiyorum. canı tatlı bir valost oynatmak çok sıkıcı olur sanki ve bir kere canı kaybettikten sonra ne kadar tatlı olduğunu anlıyor insan : )

demem o ki, eğer uyuyorsa diyeme ve oyunculara, içlerinden geliyorsa valost ve caleb için bir çabaya girsinler. olursa bakarız ne yapacağımıza, olmuyorsa zaten olmaz.

öpenz.

yazıcam bikaç güne şu başvuru işlerini yetiştirmeye çalışıyom. ama volkan'ın düşündüklerine yakın benim de kafamdakiler.

son bir kez düşünelim bu mevzuyu, yine bir sonuca bağlayamazsak kasmayalım.

çok 'anticlimactic' biçimde sonlandı haramiler oyunu. valost ve caleb'in kemikleri kırılmış, ciğerleri patlamış bedenleri geminin güvertesinde öylece kaldı. başlarında da latron ve ubor, nyr dyv'in ortasında hasarlı bir teknede, yolculuğun sonu'na saplanmış kaldılar. oradan çıkabilecekler mi yoksa hakikaten onların yolculuğunun da sonu mu geldi belli değil.

benim önerim, barış ve mert'in ubor ve latron olarak, caleb ve valost'u hayata geri getirme questine girişmeleri (iki misafir oyuncu da teknedeki npc'lerden ikisini oynatırlar, ya da farklı npc'leri oynatırlar bu süreç boyunca, düşünürüz). tabii ilk önce yolcuğun sonu'ndan kurtulmaları gerekiyor. başarılı olurlar mı olamazlar mı, bilmiyorum. bu büyük hassirak questini, ormandaki salgın meselelerini nasıl etkiler bilmiyorum. sonuç olarak haremilerin ana görevi birbirlerine, yoldaşlarının azıcık geri gelme ihtimali varsa bile hassirak massirak herşeyi siktiredip en azından bir denerler gibi geliyor. başarırlar başaramazlar, kendileri de bu yolda hayatlarını kaybederler bilinmez... sonuç olarak bir yere bağlanır. bir sonuca ulaşır 10 yıllık haramiler macerası.

tabii ki içinizden geliyorsa, barış ve mert abiler : ) tadımız kaçtı diyorsanız zorla da yapmayalım : )

Yapılacak tek şey Valost ve Caleb'i diriltmek. Yıllardır böyle oynuyoruz, bu saatten sonra farklı karakterlerle macerayı bitirmeye çalışmak çok anlamlı olmaz, güzel olmaz. Latron'la birlikte -yolculuğun sonundan çıkabilirlerse- rahip bulma görevine çıkalım. Can gelmeden oynayalım hatta ki başarılı olursak geldiğinde devam ederiz maceraya. Bunca yıl bu karakterlerle beraber oynadıktan, bu karakterlerle frp sevdikten sonra hiç bi şey olmamış gibi devam edemeyiz, ya herru ya merru!

can geldi geliyor. az kaldı. yıllar süren maceramız yarıda mı kaldı? bittik mi, devam mı?

sessizliği bi cevap olarak kabul etmiyorum. napıyoruz karar verelim. mert konuşsun artık!

valost wrote:

can geldi geliyor. az kaldı. yıllar süren maceramız yarıda mı kaldı? bittik mi, devam mı?

sessizliği bi cevap olarak kabul etmiyorum. napıyoruz karar verelim. mert konuşsun artık!

Mert konuşsun artık!

Mert konuşsun artık!

Mert konuşsun artık!

Mert konuşsun amına koyayım, konuşsun ama Mert'in içindeki yangın konuşarak söner mi hiç soran yok!

Bir kere çok üzgünüm. Şen Haramiler ile olan maceralarımız, atlattığımız badireler üzerine sayfa sayfa yazdık, en sarhoş zamanlarımızda konu hep onlara geldi, onlar anıldı, neler neler yaşamıştık muhabettle yad ettik, hikaye de bir yerlerde bizi beklediği için, Valost, Caleb, Ubor ve Latron bir yerlerde sonu gelmeyecek gibi gözüken maceralarında bizi bekledikleri için efsane hem zihnimizde hem de kalbimizde çok güzel yerlerde bizi bekledi.

Sonra kalktık, olmayacak, olmaması gereken bir şekilde bir takım boklar yedik. -ki kendimi, Valost hızlı o tek başına bi gitsin bakınsın gelsin dediğim için hiç affetmiyorum orası ayrı.

Şimdi acımızın üzeri küllenmişken, Haramiler'in ölen yoldaşlarını küllerinden yeniden ayağa kaldırabilir miyiz onu konuşmamız gerekiyor. Yani tam nasıl olması gerektiğini inanın hiç bilmiyorum. Bildiğim şey ise şu, yapacağımız şey içimize sinmeli. Ben arkamı dönüp baktığımda, Caleb ve Valost'u sırf hikayeye devam etmek için olmayacak bir şekilde diriltmek istemiyorum. Şimdi Volkan ve Can derseki, "lan yarrağım, sen mi öldün, olan bizim karakterlere oldu aq" ben de onlara derim ki "evet bende öldüm".
İş bu nedenle topu Engin diyeme atar gibi oluyorum biraz. Yani Caleb ve Valost nasıl dirilir hacı? Nasıl bir questtir bu? Hikayenin amına koymadan altını üstünü doldurabilir miyiz? Zaten dünyanın siktirettiği bir yerde kaldık, hangi questi bize kim nasıl veriyor. Öyle bir kudret nerde kimde var?

Bundan sonrasını sesli düşünüyorum, fikirlerinizi yazın siz de;
Aklıma Dragon Age'in birincisinde oynadığımız bir quest geliyor. Bir rüya evrenine girip orada iblislerle cebelleşiyorduk. Her şeyin tam anlamıyla gerçek olmadığı, ama etkilerinin gerçek dünyada hissedildiği bir quest mi olsa? Oraya nasıl gireriz bilmiyorum ama orada fiziksel evrenin özelliklerinden arınıp, Caleb ve Valost'un ruhlarıyla, onlar için, onlarla beraber savaşıp ya geri dönebilip, ya da sonsuza kadar arafta mı kalsak? Bunun için o evrene ait yeni character sheetler bile yaratılabilir belki?

Yani anlamışsınızdır, demek istediğim şu, tırıvırı bir görevle, o şehre git, ordan iksir bul, adamı kandır, çemçük taşını patlat Caleb ve Valost dirilsin gibi bir hikaye en başta Şen Haramilere haksızlık olur. Bu ekibe, oynadığımız onca oyuna haketiği saygıyı göstereceksek, sırf oyuna devam edebilmek için, Volkan, Barış, Can ve Mert için, böyle bir yolu tercih etmek bana uygun gelmiyor. Yapmamız gereken, Valost'un, Caleb'in, Ubormetenga'nın ve Latron'un hakkını vermektir. Veremiyeceksek, bırakalım düştükleri yerde kalsınlar.

Latron wrote:

Mert konuşsun amına koyayım, konuşsun ama Mert'in içindeki yangın konuşarak söner mi hiç soran yok!

Bir kere çok üzgünüm. Şen Haramiler ile olan maceralarımız, atlattığımız badireler üzerine sayfa sayfa yazdık, en sarhoş zamanlarımızda konu hep onlara geldi, onlar anıldı, neler neler yaşamıştık muhabettle yad ettik, hikaye de bir yerlerde bizi beklediği için, Valost, Caleb, Ubor ve Latron bir yerlerde sonu gelmeyecek gibi gözüken maceralarında bizi bekledikleri için efsane hem zihnimizde hem de kalbimizde çok güzel yerlerde bizi bekledi.

Sonra kalktık, olmayacak, olmaması gereken bir şekilde bir takım boklar yedik. -ki kendimi, Valost hızlı o tek başına bi gitsin bakınsın gelsin dediğim için hiç affetmiyorum orası ayrı.

Şimdi acımızın üzeri küllenmişken, Haramiler'in ölen yoldaşlarını küllerinden yeniden ayağa kaldırabilir miyiz onu konuşmamız gerekiyor. Yani tam nasıl olması gerektiğini inanın hiç bilmiyorum. Bildiğim şey ise şu, yapacağımız şey içimize sinmeli. Ben arkamı dönüp baktığımda, Caleb ve Valost'u sırf hikayeye devam etmek için olmayacak bir şekilde diriltmek istemiyorum. Şimdi Volkan ve Can derseki, "lan yarrağım, sen mi öldün, olan bizim karakterlere oldu aq" ben de onlara derim ki "evet bende öldüm".
İş bu nedenle topu Engin diyeme atar gibi oluyorum biraz. Yani Caleb ve Valost nasıl dirilir hacı? Nasıl bir questtir bu? Hikayenin amına koymadan altını üstünü doldurabilir miyiz? Zaten dünyanın siktirettiği bir yerde kaldık, hangi questi bize kim nasıl veriyor. Öyle bir kudret nerde kimde var?

Bundan sonrasını sesli düşünüyorum, fikirlerinizi yazın siz de;
Aklıma Dragon Age'in birincisinde oynadığımız bir quest geliyor. Bir rüya evrenine girip orada iblislerle cebelleşiyorduk. Her şeyin tam anlamıyla gerçek olmadığı, ama etkilerinin gerçek dünyada hissedildiği bir quest mi olsa? Oraya nasıl gireriz bilmiyorum ama orada fiziksel evrenin özelliklerinden arınıp, Caleb ve Valost'un ruhlarıyla, onlar için, onlarla beraber savaşıp ya geri dönebilip, ya da sonsuza kadar arafta mı kalsak? Bunun için o evrene ait yeni character sheetler bile yaratılabilir belki?

Yani anlamışsınızdır, demek istediğim şu, tırıvırı bir görevle, o şehre git, ordan iksir bul, adamı kandır, çemçük taşını patlat Caleb ve Valost dirilsin gibi bir hikaye en başta Şen Haramilere haksızlık olur. Bu ekibe, oynadığımız onca oyuna haketiği saygıyı göstereceksek, sırf oyuna devam edebilmek için, Volkan, Barış, Can ve Mert için, böyle bir yolu tercih etmek bana uygun gelmiyor. Yapmamız gereken, Valost'un, Caleb'in, Ubormetenga'nın ve Latron'un hakkını vermektir. Veremiyeceksek, bırakalım düştükleri yerde kalsınlar.

hehehe mert guzel konusmus harbi. : )

Oynadığımız evrende bu tür olaylar var, bu tür olaylar varlığına karşı bizim de gidip şartları zorlayıp arkadaşlarımızı hayata döndürmemiz normal geliyor. Ha engin derse çok zorlama olur onu bilemem fakat ben başından beri böyle bir olasılık varsa bunu kullanma fikrindeyim.

şimdi ubor bizim buralarda böyle olaylar var diyorsa, vardır tabi de her ölü diriliyor mu nedir? biz napıcaz cesetleri, gömecek miyiz, üstünden atıyorum 1 ay geçince bile dirilebiliyor mu, süre sınırı var mı, diyem ne diyor? diablo oynamaktan kıçını kaldırabiliyor mu?

ben konuştum ve bu kapı açıldı. bundan sonra sessiz kalacakları şüphesiz ki büyük felaketler bekliyor.

ben her şeye varım, geliyorum, az kaldı. direk yapalım girişelim toparlayalım ne şekilde olacaksa. olmuyosa da, tam bi elimizden geleni yapmış olalım : )

mert normal ölümden adam kaldırmadan daha farklı, karanlık bir yolculuk önermiş sanırım. ölümden adamın normal kaldırmak da fantastik bir tanım oldu ama sonuçta fantastik ortamlardayız. eğer resurrection'la filan olacaksa o işler cesetler lazım tabe. adam sonuçta uzaktan kaldıramaz. öyle valost'u gömeyim sonra kalksın olmaz, kalkamam. zaten gömülecek bir ortamda da değiliz.

yanımızdaki dedeye yalvaralım belki o farklı bi yol biliyodur : )

abi normal dünyada ressurrect edecek adama gidene kadar bunların ölüsü çürür kokar. zaten allahın siktirettiği yerdeyiz, yol bilmeyiz iz bilmeyiz. neyi nasıl resurrect ettiricez, şurup mu bu içelim dirilelim.

şimdi kardeşler, önemli açıklamalarda bulunacaktım ama maç başlayacak birazdan. maçtan sonra artık. ehu...

ben öyle bırsasipora ne diyeyim. neyse, konumuza geçiyorum.

mert'in önerdiği karanlık dünyalara yolculuklar nasıl olur, öyle bir imkanlar var mı bilmiyorum. ama basit bir şekilde düşünürsek, hayatta ben kalsaydım ne yapardım onu açıklayayım.
önce yolculuğun sonundan kurtulmaya çalışırdım, kendim için. ardından en yakın limana gidip yüklüce buz alır, rahmetlilerin çürümesini biraz geciktirirdim. zaten yolumuz heironeous paladinlerine ve rahiplerine gittiği için de ölüleri oraya götürüp artık yalvar yakar mı, bi şeyler karşılığında mı, arkadaşlarımı geri kaldırmaya çalışırdım. olmadı mı, adamlar yapmıyo mu bu işi, yapamıyorlar mı, o zaman da hayat devam ediyor diyip ana quest'ime geri dönüp hasssirak efendiyle görüşmeye giderdim. amaçlarım bu olurdu yani. valost düzlüğünde fakat net : )

şimdi normalde burda bunları da böyle söylemezdim ama bi karar vermek gerekiyor. eğer oyuncular olarak o kısımları, oradan kurtulmaya çalışmayı oynamak tekrar aynı streslere girmek zor geliyorsa anlarım. bu durumda oyunu sonlandırmış olur belki yıllar sonra, ilk haramileri geri topladığımız gibi ben ve can başka karakterlerle gelip ubor ve latron'un kurtulduğunu varsayarak yeni bir oluşuma, yeni delimsek maceralara girebiliriz. bu sayede latron ve ubor hayatta kalmış olur, bir gün bir yerden devam ederler. çünkü durumlar hakikaten zor. oradan kurtulup kurtulamayacaklar mı belli değil. ortada 2 ölü var. her yer hüzün ve ölüm dolu aq. eziyet dolu anlar geride kalanları bekliyor olabilir. ordan kurtulamayabilirler. ya da kurtulurlar, cesetleri geri kaldıramazlar vs. vs...

ama dediğim gibi, oyunun genel akışı içinde, mekaniği içinde ölüm de var, ölümden geri dönmek de. bu ihtimali bilerek karakterler nasıl davranır diye düşünüp, oyunu devam ettirmeye motivasyonumuz var mı, ona bakmak lazım. yoksa, zaten bitti diyip önümüzdeki maceralara bakalım. varsa da bunu yine oyun içindeki bir durum olarak düşünüp, o şekilde çözmeye çalışalım. ölen öldü, olan oldu. ubor ve latron'un elbette valost ve caleb'e karşı sorumluluğu vardır, geri getirmek isterler. ama beceremezlerse de, ellerinden geleni yaptıktan sonra ana questlerine devam ederler. hedefte hassirak var. yolda onlara illa ki birileri katılır : )

bu arada latron'un artık nasıl sinsi bir karizması varsa, ben onun valost hızlıca gidip baksın dediğini hatırlamıyorum bile. kendi kamilliği içinde valost bastı gitti diye hatırlıyorum. orda benden başka kimsenin bi suçu yok sanki. caleb'i de peşimden mezara çektiğim için üzgünüm hatta. normalde davranmayacağım kadar tedbirsiz davrandım. aradaki mesafeyi bile ölçmedim, kediyi bile yanıma almadım... vesaire vesaire. bunlar zaten konuşuldu, uzatmayayım.

benim fikirlerim bunlar. öpenz.

volkan'ın dediklerine katılıyorum, zaten konuştuk kendisiyle de baya.

işin şöyle kritik bir kısmı var. latron ve ubor'un arkadaşlarını geri getirme işini başaracakları kesin değil. kesin olsa zaten oynamanın manası yok herhalde. bokun batağın ortasından kurtulmaları bile baya zor görünüyorken şimdi mert'in zavallı latron olarak yine çabalayıp uğraşıp debelenip götünü yırtıp sefil olması, bir de üzerine bu işi başaramaması fikri sıkıcı geliyor olabilir. özellikle de yanlarında valost ve caleb yokken.

oradan çıkmak zor. ölenleri geri getirmek daha zor. iksini beraber yapmak iyice zor. imkansız değil, ama baya zor, bu açık.
oyuncu olarak (ben de dahil) bu tür kasışlara girmek istemiyor olabiliriz. valost ve caleb olmadan.
mert ve barış karakterlerinin ölmesini istemiyor olabilir. diyem olarak oyun başladıktan sonra hiçbir şeye söz veremiyorum, biliyorsunuz : )
üstelik çok çabuk çözülecek bir olay da değil. sadece o bataklıktan çıkmak EN AZ bir oturum. devamı ise hakkını verirsek başlıbaşına bir campaign bile olabilir: en yakın arkadaşlarını ölümden döndürmeye çalışan bir bard ve bir büyücü.

bu noktada oyunu bırakırsak ne olur?
latron ve ubor'un yolculuğun sonu'ndan nası kurtulduğunun, caleb ve valost'u nasıl gömdüklerinin, latron ve ubor'un sonrasında ne tür bir inzivaya çekildiklerinin hikayesini yazarız. ben hassirak'la, ormanla, greyhawk'la ilgli duydukları son şeylerin ne olduğunu anlatırım ve macerayı kapatırız. başka, yeni oyunlara yelken açarız. belki ilerde bi gün gaza gelirsek de ubor ve latron'u yeni bir oyunda buluştururuz.

devam edersek ise,
can ve volkan (ya da istersek başka oyuncular daha) npc olarak ya da başka biçimde oyuna dahil olurlar.
latron ve ubor ilk önce oradan çıkmayı denerler.
sonrasında arkadaşlarını hayata döndürme ihtimallerini ve yollarını araştırırlar.
bu yollar ne olur, nasıl questlere gider şu anda bilemiyorum.
latron da ubor da bilgili, akıllı karakterler. muhakkak türlü türlü fikirleri olacaktır. bağlantıları, karizmaları var. yetenekleri, güçleri var. kaderin de zaman zaman yanlarında olduğu biliniyor. alternatifler değerlendirilir.
bir yandan da yapabilirlerse hassirak ve dünyanın geri kalanıyla ilgili olayları takip ederler.
eğer canlandırmayı başarırlarsa, can ve volkan, caleb ve valost'un ölümü görüp geri dönmüş versiyonlarını oynatmak üzere geri dönerler.
ve haramiler yarım bıraktıkları şeylere ne ölçüde devam edip edemeyeceklerine birlikte karar verirler.

ya da,
caleb ve valost'u geri getirmenin imkansız olduğuna ve buraya kadar geldikleri yollarına devam etmeye karar verirlerse, can ve volkan yeni karakterlerle gelip gruba katılırlar ve hassirak macerası devam eder. ama şahsen, grup yoksa hassirak macerası da yok gibi geliyor biraz. yeni karakter motivasyonları, gruba maceraya entegrasyon kısımları falan da zor geliyor. ikna edilmeye açığım.

kararı beraber verelim. hangisi daha eğlenceli olur düşünelim. ne diyorsunuz?

bu konu çözülmüş müydü?

caleb wrote:

bu konu çözülmüş müydü?

8 sene olmus lan merhumlar goceli. sekkiz!
oyle mi yapalim boyle mi yapalim derken bi helva kavuramadik amk. bizde de hic is yok.

ubor metenga wrote:

Oynadığımız evrende bu tür olaylar var, bu tür olaylar varlığına karşı bizim de gidip şartları zorlayıp arkadaşlarımızı hayata döndürmemiz normal geliyor. Ha engin derse çok zorlama olur onu bilemem fakat ben başından beri böyle bir olasılık varsa bunu kullanma fikrindeyim.

Ben dicemi demişim valla, no helva : )

ahahah şen haramiler remake?