role-play: soğuk hücre

gömleğinin etekleri omzunda, göbeğine kanıyla kroki çizmiş ve kanlı parmaklarını emer vaziyetteki ubor valosta baktı anlamsız anlamsız

"hummm hani şimdi baltayla, kılıç ya da ok ile mızrak başka şeylerdir ama silah kategorisi içinde aynı şeylerdir ya aslında, teoride farklı çalışsalar da pratikte aynı enerjiyle kullanırsın ya bunları, işte transmutation ve abjuration da aynı benim fairball'umun invocation olduğu gibi büyü disiplinlerinden ikisidir..."

kendisine mal mal bakan valostu gören ubor eliyle sanki bir sineği kovuyormuş gibi hareket yaptı

"boşver şimdi bunları, bi çıksak ben anlatırım sana bunları. şimdi bunu bozabilir miyim konusu şöle: evet bozabilirim şansım yardım ederse ama sadece bu kapıdakini bozabilirim. her kapıda ayrı büyü var. eğer büyü kitabım olsa idi tan vaktine kadar uykumu alıp ezberlerdim gerekli büyüleri. fakat şu an elimde sadece 1 tane dispel magic var. hani biri büyü yaptığında onu bozmak için yaptığım şey var ya o işte... bana uyku ve büyü kitabım lazım valost, bi olsaydı yanımda seni görünmezde yapardım, şeklinide değiştirirdim... muhafızlar girip çıkabilir bu arada, çünkü büyü öle açılınca yok olan cinsten değil, alarm falanda değil. sadece kilidi güçlendiren bi büyü olduğunu zannediyorum. "

sessizce

ben sabaha biraz daha iyi olacağım. yani, nispeten daha iyi tabii. beni biraz daha hızlı iyileştirecek bişeyler yapabilecek olan var mı aramızda? bi de, hakkaten şu eşyaları hemen almamız lazım....

valost parmaklıkların biraz uzağından geçen hamamböceğine baktı. onun kadar küçük olsaydı kapının altından dışarı çıkar, sonra da orduya varabilirdi... sonra da bu ufak yaratığın oraya varmasının çok uzun süreceğini düşündü... kolunu uzatıp boş boş gezen böceği yakaladı. caleb'e gösterdi...

"bunlar yemek deposu hacı... açlığını bastırmaz ama enerji verir."

ağzına attı böceği, caleb'in tiksinen bakışları altında çıtır çıtır yedi...

"ne var abicim. biz orman çocuğuyuz... buldun mu atıcan ağzına... çerez gibi..."

sonra da yerde başka böcek var mı diye bakınmaya başladı...

caleb valost'un istifini bozmayan ifadesine bakti, kulaginda ranger arkadasinin agzinin icinden gelen katir kutur sesler... sonra istemsizce gulmeye basladi. asabi bozulmustu.

eheheheheh... tovbeler tovbesi...

evet, napıyoruz? muhafızın ağzını açmasına fırsat vermeden halletmek lazım işini. sanırım en önemli öncelik, ubor'u eşyalarına kavuşturmak. bu tek muhafızı, valost hücresinden çıktıktan sonra bir şekilde "arkadaşımız kötü oldu, buraya bak" diye içeri çağırıp tutsak alsak, sonra da ubor onun şeklini alsa verse birimize, ne dersiniz? latron, uyan küçük efendi, bişey de.

büyü kitabım şu sandıktaysa bi çok şey yapabiliriz aslında. şekil değiştirmeyi kendime yapabilirim sadece bu arada, o da büyü kitabımı bulup 8 saat uykudan sonra olur anca. gerçi kitabı bulsak şekle gerek yok görünmezde olabiliriz...

Latron gerek ağzından çıkan kara kelimelerin üzerinde yarattığı etki olsun, gerek ne olduğunu anlamadan kendilerini hücrede bulmuş olmalarının şoku olsun kendinde değildi. aslında uykusu vardı, çok uykusu vardı. gözlerini şimdi şuracıkta bir kapatsa, usulcacık kapatsa, sonra uyandığında elmshire'da tereyağlı ekmeklerle bir kahvaltıya uyanırdı kesin. Amarran şaraplarını mı sunsaydı lorda acaba? hem içimide güzeldir onların. babasına da yardımı dokunmuş olurdu. Ne gereği vardı şimdi bu hücrede tutsak tutsak böyle kelepçeler falan? Ne yapmışlardı ki? Ne için gelmişlerdi buraya? Yakışıklı bi adam vardı, hmmm, Hasirka mıydı ne? O maaş mı veriyordu? Valost patron demişti ona. Onun işleri yüzünden mi hapisteyiz biz? Cüceler vardı birde. Tünelleri eğlenceliydi hem onların. Kılıçta vermişlerdi. Keçilerin peşinden gitseydik iyi olurdu, onları unuttuk bak. Ama o bataklığın ordan bir daha hayatta geçmem ben. Kayıkla git git git. Ayacıklarım yere bassın isterim. Hah birde o orman işte. Her yerde ağaçlar. Valost pek bir üzgündü orda. Üzülmesin, toprak tahmin ettiğinden kuvvetlidir. Güneylilerin kasabasında olsak şimdi, gene çıksam mesela kasaların üstüne, desem ki "Ben Latron Amarran!" herkes alkışlasa. Caleb bir kızı sıkıştırsa, Ubor büyü defterine yeni bir büyü eklese, Valost kedisine saldır diyebilse. Ama en çok gene Elmshire'da olsak. Annem tereyağlı ekmek hazırlasa bize kahvaltı için, babam testiyle getirse şarapları, pipolarımızı içsek

Hayallere dalmıştı ki Latron, kafasının önüne düşmesi ve Caleb'in sesini duyması bir oldu. Başını kaldırdığında Valost'la göz göze gelmişti. Valost'un gözleri deli gibiydi. Caleb'in gözleri hüzünlüydü. Ubor'un gözleri ümitsizdi. Ubor'un bedeninde kan vardı. Hayal kurarken gelen sesler şimdi anlam kazanmaya başlamıştı. Ubor çaresizlikten kendi üstüne kendi kanıyla harita çizmiş, Caleb kendisini feda etmeye hazırlamış, Valost ise bütün umutlar tükenene kadar çabalamayı kafasına koymuştu. Peki ben diye düşündü Latron? Ben bu küçük halimle ne yapabilirim?

-Bu lord, veya bu iblis, her neyse, kaçarken bizi yakalarsa ölürüz. Birimiz kaçar onun kaçtığını farkederse diğerleri ölür. Hücrenin kilitli kapısını açıp, eşyaların olduğu kilitli kapıyı açıp, hem kilitli hem büyülü kapıları da açıp, bununla birlikte muhafızlarıda geçip, iblisede yakalanmadan kaçmak gibi bir plan benim küçük aklıma yatmıyor. sabah mancınıklar gelecek, o mancınıklar kaleyi vurmaya başladığında burdaki muhafızlara savaş alanında ihtiyaç olacaktır. eğer becerebilirsek gizlice eşyalarımızı alalım ama dışarı çıkmak için acele etmeyelim derim ben. İblis'in savaş başladığında ne tepki vereceğini kestiremiyorum. Bizimle beraber hemen buradan ayrılmak isteyecek gibi geliyor. Ne bileyim bi tünelden falan dışarı bi yere kaçıcakmış gibi. Sonrada işte birimizin bedenine.... Neyse. Dediğim gibi mancınıklar ateşlenmeden kaçmaya çalışırsak yakalanma riskimiz yüksek, mancınıklar ateşlendikten sonra lord bizi almaya gelene kadar ki kısa sürede oluşacak karambolde tüymeye çalışmakta riskli ama benim aklıma daha çok yatıyor. Bir yerlerde işimize yarayacaksa sesizlik büyüm var hala. Ama genede siz bilirsiniz. Ben çok yorgunum. Eve gitmek istiyorum.

valost ne zamandır konuşmayan latron'a baktı

"hele şükür. paşa konuştu. insancayı unuttun sandım yeminlen... kaçış planı bi manyaklık içeriyo hakkaten de şöyle bi durum var. biz bu elemana mancınık mevzusunu söylemedik. yarın duvarlar dövülmeye başlayınca muhtemelen gelip bizi görecek ilk önce. ubor'la beni. yaptığı planın ufacık bi kısmını bile bozucaksa o mancınıklar çok sevinirim. ama o plan bozulduğunda hücrede olursam, emin ol çok üzülürüm. en azından planlarımızı şöyle yapmaya çalışalım. sanki bana mantıklı gibi geldi. bi dallamalık varsa uyarın:
1. hücreden çıkmamız lazım ki, ubor'un kitabını alalım; ubor kitabını okusun, sabah büyülerle uyansın.
2. hesaplarımıza göre sabah gelicek ordu buralara girişirken hücrelerde olmayalım ki, savaşın ilk kurbanları biz olmayalım. eğer karşı tarafa geçme planı çok tehlikeli geliyo ve iptal ediyorsak bile savaş başlamadan hep beraber hücreden çıkma planını unutmayalım. savaş kargaşası içinde belki de kalenin içinde bi sürü şey yapabiliriz. belki bi sürü şeyin seyrini değiştirebiliriz. ama o anda hücrelerde olmayışımız bile zaten ortalığı karıştırmaya yeter.

şimdi önerim şu. ben götümü kasıp bu hücreden çıkmaya ve şu bizim eşyaları karıştırmaya çalışıcam. eğer başarırsam sadece ubor'un kitabını ve yüzüğünü alıp ona vericem ve hücreme dönüp uyucam. sabah olmadan kalkıcaz. dinlenmiş ve kuvvetli olarak. ve ubor'un büyüleri cebimizde. kapıdaki nöbetçiyi indiricem... caleb'in bizi uyardığı üzre diğer adamdan yardım istemesine engel olmak için latron'un sessizlik büyüsü işe yarayabilir. olmadı zaten kılıcım filan da elimde olucak. o da olmadı, adamı içeri çekerim, caleb parmaklıkların ardından yakalar adamı, boğar. adamın üstünden anahtarı alıp bizim kapıları açıcam. özgür olucaz. sonra da sikiş var işte kalede. taş üstünde taş kalmayana, o ibne iblis ve adamları buradan sürülene kadar dövüşücez.

nası plan! ne diyosunuz?

bi iki eksiğimiz var. birincisi ben bu parmaklıkları nası açıcam.
ikincisi eşyaların bulunduğu dolap kitliyse nası açıcam.

"valost düşündü: düşündüğü ve baktığı şeyler şunlar: ubor'un kitabını ve eşyalarını bizimkilerle beraber aynı yere kaldırdıklarını gördü mü? bütün eşyalar bu odada, kapı arkasında mı?
bu parmaklıkların zayıf bi yeri vs'si var mı? yerinden sökülür mü, geri takılır mı? nası açılır mı?
eşyaların bulunduğu kapı da kilitli mi?"[i]

sabah mancınıklar atılır atılmaz planı devreye sokmak lazım dediğin gibi. fakat ellerim kelepçeli bi yandan, bi yandan büyü kitabım yok... şu sandıktaysa eğer kitabım harika olur, tabi bu parmaklıklardan çıkabilirsen... planın bu bilinmezler haricinde iyi valost, bundan iyisi benimde aklıma gelmiyor. büylerim olsa herşey daha kolay olabilir bizim için. başka fikri olan yoksa bunu uygulayalım, ha bu arada sen bu parmaklıklarla ve sandıkla uğraşırken de latron yapabilir sessizlik büyüsünü nöbetçi uyanmasın diye. uyanırsa işe büyük okka altına geliriz, sen sustursanda tipi nöbet değişiminde çıkar foyamız ortaya.

mancınıklar atıldığında burda olmamamız lazım hakkaten. bi de, hücre demirlerini ben açabilir belki? sabah erken vakit kendimi iyice toparladığımda deneyebilirim.

valost açsa anaktarı bulamasak bile caleble bir olup açabilirler diğerlerini gibi geliyor bana. benim bu kelepçeler engel olacak ama her halükarda, büyü kitabımı bulsamda kelepçeyle büyü yapmam riskli... ayrıca yüzüğüme kendi gücümü vermiştim yani eski gücümde değilim anlayacağınız. o da büyük sorun, büyük sıçtım sanırım...

ben de tekrar düşündüm de, sabah tam iyileşmemiş olucam... dolayısıyla kapıları açmam baya kasabilir...

sıçarız... ubor'un kitapları filan burda diil. bizim kılıçları filan o tarafa attılar ama hatırlarsanız lord elinde bizim anlaşmayla geldi. muhtemelen ubor'un bütün üstündekileri başka bi yere koydular. lan nası bi zindana düştük biz.

ubor'un yüzü dehşetle karardı

bittim ben!

ubor kitaplar nerde hissedebilir misin? var mı öyle bi şey büyücülerde? büyüler olmasa da bi şekilde çıkıcaz burdan arkadaşlar.

dur baba dur
bulunur bi yol
bosu bosuna sen haramiler degil ya adimiz ammina koyayim
sikerim lordunu da iblisini de!